ابلها مردا من عدوی تو نیستم؛ من انکار تو ام

۱۳۸۸ آذر ۷, شنبه

ما و تنکسی که گیو میشود

با بروبچه های شهرها و ایالات دیگر امریکا که حرف میزنم، این جرأت در من ایجاد میشود که بگویم جمعیت ایرانیان آستین - البته بخش دانشجویی اش، چون بقیه را چندان ندیده ام - یکی از بهترین و پرجنب و جوش ترین جمعهای ایرانیان امریکاست. مستقل از اینکه این جمع الان فعالتر شده یا قبلا هم بوده یا نبوده، باید گفت که شرایط فعلی بسیار مطلوب است.

پریروز به مناسبت روز شکرگزاری امریکایی، یک برنامه گردش توسط جمعیت دانشجویان ایرانی برگزار شده بود. واقعا خوشحال کننده بود که تعداد قابل ملاحظه ای از بچه های آستین زحمت کشیدند و مسیر 45 دقیقه ای تا پارکی که خارج از شهر در نظر گرفته شده بود را آمدند. هوا و محیط هم بسیار مناسب یک تفریح خوب بود و به نظرم همه از گذراندن یک روز کامل به زبان فارسی لذت بردند.

یک چیزی که خیلی دیروز برایم جالب بود، همکاری عمومی بچه ها با دوستان برگزار کننده مراسم بود که به نظرم تا حد زیادی از فشارهایی که بر بچه ها میتوانست بیاید کم میکرد. اعتراف میکنم که خیلی رفتارها فراتر از حد انتظارم خوب بود.

یکی از چیزهایی که به نظرم بر رفتار آدمها بسیار تاثیر دارد درجه هواست. پردو که بودم، به دلیل سرمای بیش از حد هوا، اصلا امکان برگزاری مراسمهای بیرون از شهر میسر نبود. تابستان هم که هوا قدری گرمتر میشد، اغلب بچه ها به کارآموزی یا مسافرت رفته بودند. این بود که برگزاری برنامه بسیار مشکل و صرفا در مکانهای مسقف امکانپذیر بود.

دست آخر لازم میدانم که "تنکس" خودم رو به همه بروبچه هایی که این روز قشنگ را به ما هدیه دادند، "گیو" کنم و بگم که این تشکر فقط بابت غذای خوشمزه شون نیست ;)

این هم منم در همون روز. با تشکر از بابک بابت عکس

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

درباره من

عکس من
هنوز دانشجوی دکتری مهندسی برق