غزلی پر از حماسه

به اعتقاد من خدا یگانه ای مکرر است
یگانه ای که با شمار بندگان برابر است

به اعتقاد من خدا، همان که فکر میکنیم
درست شکل اعتقاد ماست، شکل باور است

گروهی از میان ما خدایشان بزرگ نیست
خدایشان درست مثل شخصشان محقر است

گروهی از میان ما خدای پرغرورشان
همیشه کینه ورز و اخم کرده و ستمگر است

گروهی از میان ما خدای مه گرفته شان
شبیه دیدن از ورای شیشه مشجر است

ولی خدای من، خدای عاشقی که روزوشب
میان چشمه تبسمش دلم شناور است

خدای من بزرگتر است از آنچه فکر میکنند
خدای من از آنچه حرف میزنم فراتر است

خدای من جداست از خدای سختگیرشان
مرا کسی که آفریده یک خدای دیگر است

گناه اگر نمیکنم برای عرض عاشقی است
وگرنه هر گناه پیش لطف او میسر است

کسی درست میشناسد آن بزرگ پاک را
که مثل من تمام عمر با خدا برادر است

به نام نامی یگانه اش قسم که بی گمان
هر آنکه فکر میکند خدا یکیست، کافر است


علیرضا سپاهی لایین

.