امروز قابل مقایسه است با روزهای ناخوشایند. از بدعهدی روزگار است که مجبور به قضاوت شویم. نمیدانم آیا خداوند چنان غیورانه با تمام بندگانش برخورد میکند یا نه. یک لحظه غافل شدن از یادش را با امتحانی ملازم میکند که فریادهای لاتحمّلنا ما لاطاقة لنا به در همین یک قدمی میماند. و البته که خبرمان داده بودند که لایبرمه الحاح الملحّین. کامم از تلخی غم چون زهر گشت.
.
.
قوی بود!
پاسخحذف